A photo taken on the 19th of January, 2015.
The day that the Armenian journalist Hrant Dink was killed eight years ago.
The march was commemorating the life that had a lot to give, experience and was lost in an unjust and sudden way.
Hrant Dink has become a symbol of peace for many, every year thousands remember him and chant “Never Again”, “We are here!”
Alıntı: Arap Ayaklanmaları Yazı Dizisine Başlarken
‘2011’de değişim için yürüyen kitleler ekmek ve adalet için sokaklara dökülmüştü. Bu yüzden 2011’in hedeflerinden 2016’nın hayal kırıklıklarına ve umuduna uzanan yolculukta bu coğrafyanın insanlarının sesini duyurmaya çalıştık’.
Serinin Yazıları
Mete Çubukçu Ayaklanmaların 5 Yılını Anlattı
Arap Ayaklanmaları’nın 5. Yılı: Kronoloji
Yedi Ülkede Arap Ayaklanmaları’nın Dünü Bugünü
Mısır’da Her Şey Mümkündü; Buraya Nasıl Geldik?
“Ulusal Mutabakat Sağlanmadan Mısır Halkı Güvende Olmayacaktır”
“Mısır, İran Devrimi Gibi Kendi Değerlerinden Döndü”
Amerikalı Bir Gazetecinin Ortadoğu Güncesi
Beş Yıl Sonra Ayaklanmanın Başladığı Tunus’ta
Arap Devrimleri ve Suriye: Beş Yıl Sonra
Suriye Devrimi’nin Yaratıcı Hafızası
“Görmüyor musun Ben Vatanımı Kaybettim?”
Mısır Devrimi’nin Sesi Essam’ın Hikayesi: “Çalınan Bahar”
“While the ruling elite remains emotionally and physically unaffected by the bombings, this year of violence has left thousands dead and injured, broken dozens of families, and shattered the previously fragile peace in the country’s southeast. In a state where funerals and lawlessness have become common, the victims of these mass atrocities feel isolated. At a time when Turkey should be protecting and defending its citizens, there is a profound lack of justice for those who are most deeply affected by the country’s many, recent tragedies”.
See full text at Muftah.org
